-
1 epite|t
m (G epitetu) 1. Literat. epithet- poeta użył samych banalnych epitetów the poet used nothing but banal epithets2. zw. pl pot. (wyzwisko) abuse U, insults zw. pl- obrzucać kogoś epitetami to hurl abuse at sb- obsypał mnie niewybrednymi epitetami he hurled rude epithets at me- □ epitet metonimiczny Literat. transferred epithet- epitet stały Literat. constant a. fixed epithet- epitet zdobniczy Literat. ornamental epithet- epitet złożony Literat. compound epithetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > epite|t
-
2 obrzu|cić
pf — obrzu|cać impf Ⅰ vt 1. (obsypać) to shower (kogoś czymś sb with sth), to throw (kogoś czymś sth at sb)- goście obrzucili nowożeńców kwiatami the guests threw flowers at the newly-weds a. showered the newly-weds with flowers2. przen. to hurl (kogoś czymś sth at sb)- obrzucić kogoś epitetami/obelgami/oskarżeniami to hurl epithets/insults/accusations at sb- obrzucić kogoś kalumniami/oszczerstwami to cast aspersions at sb/to slander sb- upił się i zaczął wszystkich obrzucać obelgami he got drunk and started dishing out insults to all and sundry3. (otulić) to cover- na zimę obrzucił róże słomą i liśćmi he covered the roses with straw and leaves for the winter4. (obszyć) to overcast, to whip(stitch) [brzegi, szew]; (ściegiem dzierganym) to scallop Ⅱ obrzucić się — obrzucać się to cast a. throw [sth] at each other a. at one another- chłopcy obrzucali się śnieżkami the boys were throwing snowballs at one another■ obrzucić kogoś/coś wzrokiem a. spojrzeniem to cast a glance at sb/sth- obrzuciła męża podejrzliwym spojrzeniem she cast a suspicious glance at her husband- obrzucił pokój spojrzeniem, zamknął drzwi i wyszedł he cast his eyes around the room, closed the door and leftThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrzu|cić
-
3 epitet
obrzucać (obrzucić perf) kogoś epitetami — to call sb names
* * *mi1. teor.lit. epithet.2. pot. insult; obrzucić kogoś epitetami call sb names.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > epitet
См. также в других словарях:
epitety — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. epitetytów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obraźliwe określenia; obelgi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Soczyste, niewybredne, złośliwe epitety. Kierować epitety pod czyimś adresem. Obrzucać kogoś epitetami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezywać — ndk I, przezywaćam, przezywaćasz, przezywaćają, przezywaćaj, przezywaćał, przezywaćany 1. forma ndk czas. przezwać (p.) 2. pot. «ubliżać, wymyślać komuś nadając złośliwe, ośmieszające przezwiska; obrzucać dosadnymi epitetami» Przezywać kogoś… … Słownik języka polskiego
epitet — m IV, D. u, Ms. epitetecie; lm M. y 1. lit. «wyraz określający rzeczownik, przydawka podkreślająca, uwydatniająca charakterystyczną cechę jakiegoś przedmiotu, osoby, stanu; stosowany w celu wzmocnienia plastyki opisu oraz dla jego emocjonalnego… … Słownik języka polskiego
